صنعت سینما در کشور و استان اردبیل به حال و روزی افتاده است که نه تنها رکود بر آن سایه افکنده بلکه دو سینمای اردبیل در حسرت مخاطبانی هستند که بی‌اعتنا از کنار آن می‌گذرند.
استان اردبیل با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۲۵۰ هزار نفر تنها از دو سینما آن هم در مرکز استان اردبیل و با صندلی‌‌هایی فرسوده و خدماتی که متعلق به عهد قاجار است به مخاطبان محدود و اندک خود خدماتی را ارائه می‌کنند که جز توصیف مظلومیت بر وضعیت سینماهای اردبیل نمی‌توان نام دیگری بر آن گذاشت.
با افول رغبت گذشته جوانان و خانواده‌های اردبیل به سینما با توجه به افزایش تکنولوژ‌ی‌های جدید و تولید و انتشار فیلم‌ها در قالب سی‌دی و افزایش شبکه‌های تلویزیونی و گاه شبکه‌های ماهواره‌ای دیگر کمتر کسی را می‌توان سراغ گرفت که وقت و فرصت رفتن به سینما و دیدن فیلم در یک جمع صمیمانه را داشته باشد.
در دهه ۶۰ و اوایل ۷۰ این تب و عطش بسیار بالا بود و هر کس را فرصتی پیش می‌آمد با کیسه‌های پلاستیکی که پر از تنقلات بود به همراه اهل و عیال و یا دوستان وارد سینما می‌شد و گاه استقبال از فیلم‌ها به حدی بود که با چراغ قوه نیز نمی‌توانستیم محل نشستن و دیدن فیلم را پیدا کرده و به راحتی یک فیلم هیجانی، اکشن، اجتماعی یا خانوادگی را به تماشا نشست.
در حالی سینماهای اردبیل از نظر امکانات و تجهیزات رفاهی و نمایش بهتر و مطلوب فیلم‌ها با تنگناها و مشکلاتی روبرو هستند که به رغم تلاششان در سال‌های اخیر هنوز نتوانستند در حد علاقه‌مندی مخاطب امکانات مناسبی را مهیا کنند.
