به خدا هیچ کدام از رسانههای ۳۱ تیم دیگری که به جام جهانی رفتند با بازیکنان ملی شان آن هم شش ماه مانده به جام جهانی چنین رفتاری انجام نمیدهند
سایت گل- گروهبندی ایران در جام جهانی فوتبال باعث شد تا دوباره گفت و گویی با یکی از ارکان تیم ملی داشته باشیم. آندرانیک تیموریان بار دیگر پیش روی شما است. مردی که بابت بی احترامیهایی که این روزها به هاشم بیکزاده هم بازیاش در استقلال و تیم ملی میشود به شدت ناراحت است. آندو حرفهای متفاوتی بعد از مشخص شدن گروهبندی ایران در جام جهانی به زبان میآورد. این مصاحبه را به نق از ایران ورزشی بخوانید :
سرانجام همگروههای ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل مشخص شدند. آرژانتین، نیجریه و بوسنی تیمهایی هستند که شش ماه دیگر مقابل ایران قرار میگیرند. تصور میکنی طی ماههای آتی بتوانیم خودمان را آماده این پیکارها کنیم؟
باید ببینیم از تیم ملی چه میخواهیم. اگر هدف ما صعود از گروه باشد که خیلی کارمان سخت و دشوار میشود. باید ببینیم چه در سر کروش میگذرد و تا چه اندازه امکانات در اختیار تیم ملی قرار میگیرد. اگرهم میخواهیم فقط به جام جهانی برویم و تجربه دیگری را از این رقابتها داشته باشیم که شاید اصلا مهم نباشد نحوه آمادهسازی ما تا آغاز جام جهانی چگونه انجام میشود. ما باید هدفگذاری داشته باشیم.
با همین روالی که تیم ملی به اینجا رسیده نمیتوان در جام جهانی لااقل انتظار بازیهای آبرومندانه داشت؟
ما تا حالا تدارک خوبی نداشتیم و همه کارشناسان و بازیکنان تیم ملی به این موضوع بارها اشاره کردهاند. بازی در جام جهانی با بازیهای انتخابی جام جهانی کاملا متفاوت است. آنجا فضای متفاوتی در انتظار ما است. در مسابقات انتخابی جام جهانی روحیه و آمادهسازی ذهنی خیلی مهم است اما در جام جهانی به خصوص مراحل مقدماتی آنچه در نتیجهگیری تیمها موثر است آمادگی بدنی و تاکتیکی است. هیچ تیمی در جام جهانی شانسی قهرمان نشده و هیچ تیمی هم روی شانس و اقبال از گروهش صعود نکرده. البته شانس کمی تاثیر گذار است اما آنچه بیش از همه در صعود تیمها نقش ایفا میکند آمادگی بدنی و تاکتیکی است.
در حال حاضر یک نگرانی عمیق نسبت به رویارویی تیم ملی کشورمان با آرژانتین و نیجریه وجود دارد.
نگرانی به خاطر فاصله فوتبال ما با این تیمها است. باید واقع بین باشیم. شش ماه هم فرصت کمی نیست. حداقل میتوانیم از لحاظ هماهنگی و افزایش توان بدنی قدری جلو بیفتیم و یک رقابت پایاپای را با حریفان مان انجام دهیم. اگر در نحوه آمادهسازی تیم ملی خوب عمل کنیم میتوانیم امیدوار باشیم.
امیدوار به صعود یا فقط انجام بازیهای آبرومندانه؟!
ابتدا باید به انجام بازیهای آبرومندانه فکر کنیم بعد اگر شد صعود کنیم. چه کسی از صعود ایران به مرحله بعد بدش میآید؟ اما باید واقع بین هم بود. واقعیت این است که من گروهی که در آن قرار گرفتیم را نه سخت میدانم نه آسان. گروه ایران میتوانست سخت هم باشد. این گروه هم آسان نیست و حتی اگر در E هم قرار میگرفتیم بازهم من نمیگفتم گروه سادهای به ما خورده چون هیچ تیمی در جام جهانی زنگ تفریح نیست. همه تیمهایی که به جام جهانی آمدهاند براساس شایستگی بوده و در گروه ایران هم همین شرایط وجود دارد.
برخی کارشناسان معتقدند که نیجریه آن تیم قدرتمند سالهای گذشته نیست و بوسنی را هم میتوان برد.
همانطور که گفتم تیمهای راه یافته به جام جهانی براساس شایستگیهایشان به جام جهانی رسیدهاند. نیجریه و بوسنی هم همینطور. شاید بعضیها فکر کنند چون ما بوسنی را در یک بازی تدارکاتی بردهایم این بار هم میتوانیم ببریم اما درجام جهانی شرایط متفاوت است. البته ایران هم شانسهای خودش را دارد اما نمیتوان گفت اندازه نیجریه و بوسنی شانس داریم.
قبل از اینکه قرعهکشی انجام بشود خیلیها میگفتند ایران با آرژانتین همگروه میشود. دلیل این پیشگوییهای درست چه بود؟
ما ایرانیها حس ششم خوبی داریم شاید به خاطر این بوده. درست است، خیلیها میگفتند با آرژانتین همگروه میشویم و حالا شدیم و باید از این بازی بهعنوان یک فرصت استفاده کنیم.
مدتی است که تقابل احتمالی بیکزاده با لیونل مسی به سوژه برخی سایتها و شبکههای اجتماعی تبدیل شده و کار به تمسخر هم کشیده. این فضا برای بازیکنان تیم ملی چه رهاوردی به همراه خواهد داشت؟
بیکزاده یکی از بازیکنانی بود که برای صعود تیم ملی به جام جهانی خیلی زحمت کشید. او بازیهای خوبی برای تیم ملی انجام داد و یکی از بهترین نفرات تیم ملی در ۳ بازی پایانی بود. بیکزاده بازیکن ملی است و باید به او احترام گذاشت. خیلی متاسفم برای کسانی که بازیکنان تیم ملی را مسخره میکنند.
ظاهرا با بیکزاده رابطه خوبی هم داری، همینطور است؟
اغلب هم اتاقی هستیم. هاشم بچه خوب و با معرفتی است و فوتبالیست بسیار توانمندی هم هست. ما نباید با سرمایههای مملکتمان اینطور برخورد کنیم. مطمئن باشید اگر ببینم بازهم به بیکزاده توهین میشود واکنش نشان میدهم. بعضی از رسانهها به جای آنکه به بازیکنان بال و پر بدهند مدام توی سرشان میزنند و آنها را مسخره میکنند. این چه رفتاری است؟! به خدا هیچ کدام از رسانههای ۳۱ تیم دیگری که به جام جهانی رفتند با بازیکنان ملی شان آن هم شش ماه مانده به جام جهانی چنین رفتاری انجام نمیدهند. مگر همین بیکزاده نبود که در بازی آخر مقابل کره جنوبی مقابل حملات حریف ایستادگی کرد و یکی از بهترینهای ایران در آن بازی لقب گرفت؟ متاسفم که بعضیها زود یادشان میرود ملی پوشان چه کار کردهاند.
برای اینکه تیم ملی ایران هم مثل تیم ملی ژاپن روزی بتواند همین آرژانتین را شکست دهد چه پروسهای باید طی شود؟
باید کار کنیم. باید روی همه چیز کار کنیم. چه روی مسائل فرهنگی و چه مسائل فنی. ما باید اول خودمان را قبول داشته باشیم تا آرام آرام پیشرفت کنیم. ما جوان با استعداد در ایران کم نداریم. چه کسی فکر میکرد من در جام جهانی ۲۰۰۶ بازی کنم و بعد به لیگ انگلستان هم بروم؟ شما فکر میکنید مثل من در این کشور کم است؟ خیلیها را داریم. مطمئنم اگر خوب کار کنیم میتوانیم جلوی تیمهای بزرگ جهان بایستیم.